Feliz Natal!

Skreve 23/12.

Dette vert då felles julegåve til dykk heime.
Eg ser ikkje poenget i å beklage dårleg oppdatering, då eg har gjort det kvar gong til no, og eg ikkje greier å forbetre meg:O Tida går berre for fort.

No er jule-almoçoen overstått. AFS må vere skrudde, då dei berre arrangerar éin lusen ettermiddag. Eg meiner, ei helg er longt ifrå nok sjølvom me berre var halvparten af AFSerane i landet, og når me for denne eine gongen var samla ilag, var det berre for nokre timar. Men herleg var det dog:)
Det vart ikkje heilt som me hadde planlagd i den første campen med å berre prate portugisisk til jul, men jaja:)

Eg køyrde dit ilag med Juan og mora, og etterpå drog me til verdas søtaste by (hugsar ikkje namn), som i desember kvart år er "Vila de Natal". Makan til koseleg. Følte meg som i ein teiknefilm med julemusikk i alle dei trange gatane, lys over gatane, julepynt i dei bittesmå butikkane, og brente mandlar og varm sjokolade til salgs på kvart hjørne.

No har eg juleferie. Ikkje til å tru. Eg har fullført ein av dei tre periodane dette skuleåret. Eg har også hatt min siste dag ilag med 11C. Etter ferien byrjar eg i 11A, og blir slengd inn i realfaga etter tre mnd utan å gjere noko særleg. Skal bli deilig å gjere noko nyttig igjen. Og vite at eg kan bruke det når eg kjem att:)

Véret vert betre no då me nærmar oss jul. Dei siste dagane har vore nydelege, med steikjande sol. Eg frydar meg, og folk ler fordi eg fortel at dette er som i mai i Noreg. Ikkje mykje julestemning, men det er ikkje så fælt heller, akkurat. :D

Eg er enno ikkje heilt ferdig med presangane, men det ser ut til at jobbinga er verdt strevet:) Eg kjem til å få tre gongar så mange presangar som vanleg visst. Alle ligg nemle under juletreet, og har gjort i to veker. Eg som var redd for å verte gløymd, haha:)
Hurra, post:D I går var det Brev frå Irene, dei "gamle" i Noreg, pakke fra brorsan, og lapp om ein pakke som ikkje fekk plass i postkassen:) Aaah, deilig! Takk allesammen:)
Sjølvom eg vandra dei 20 min til posten åleine, og sjølvom postmannen no bør kjenne meg ganske godt etter kvart, fekk eg ikkje pakken i går, fordi eg ikkje hadde teke med passet mitt, og han fekk for seg at det ikkje heldt med visa-kortet mitt (sjølvom det vanlegvis rekk). Pripne gubbe.
I dag var eg innom igjen. Yey! Eg har berre verdas beste venner:D
Hahaha, Eirin, Hallvard og Stina hadde sendt ein herleg pakke, med brunost, sjokoladeplate, melkerull, knust sjokoladenisse, smørbukk, Her&Nå og "Tre nøtter til Askepott". Fy søren, så digg:D

Livet går forsåvidt sin vante gang her. Det gjekk eit ljos opp for meg sist veke. Høyrde "My Hometown" (Bruce Springsteen) på veg heim ein dag. Plutseleg følte eg meg som ein del av denne daude byen. Herleg:) Eg er heime. Heimeheimeheime:D Nydeleg. Som vanleg har eg det berre betre og betre.

Juletradisjonane her er faktisk ikkje så ... intense som me har det heime. Det einaste som tydar på jul er treet i hjørna med haugar av pakkar under. Det er ikkje noko som heiter adventssøndag, julekalender, kakebaking eller noko. Kanskje difor eg ikkje fattar at det er jul i morgon.
Fekk ferie på torsdag, og Charlotte og eg drog til Forum Almada. Fiksing av julegåver etc. Det hender jammen mykje uvanleg her. Dette er det mest spontane eg har gjort nokon gong; Me kjøpte skateboard. Ingen av oss har okon gong prøvd, men me snubla over eit tilbod me ikkje kunne motstå, og gjekk hikstande ut av butikken med kvart sitt brett under armen mens me tørka tårene. Jaja:) Ikkje sei me ikkje prøvar nye ting iallfall! Har bestemt oss for å lære dette no, og starte skuleåret ved å skate til skulen. Det siste er eg dog usikker på. Som om ikkje folk glor nok frå før. Haha:D Prøvte oss på veg til supermarknaden på laurdag, og det var vel ganske underhaldande.

På fredag stod me TIDLEG opp, fordi det var juleavslutning i luftforsvaret, og eg, Luisa, Pedro og Mariana drog til Montijo. Ein flygarasje var pynta, og me var til katolsk messe. Interessant å sjå, men eg var døden nær av kulde.
Etterpå var det gratis sukkerspinn og popkorn til ungane, og show med tryllekunstar, klovnar og syngjing. Då eg var så frosen at eg høyrde isen knase i føtene då eg reiste meg opp, gjekk me utanfor der ein moderne julenisse kom svevande, hengjande frå eit militærhelikopter, og så fekk alle ungane pakkar. Kan ikkje seie anna enn at det var temmeleg gjennomført.
Om kvelden var eg med Sara (nabo) og onkelen og tanta hennar, Vanessa og ei anna venninne i Lisboa for å sjå det dei sa er verdas største sirkus. Eg trur ikkje heilt på det, men det var iallfall noko anna enn Sirkus Arnardo i Saudasjøen. Dyrevenen Julie fekk fnatt av å sjå løvar og elefantar tvungne til teite triks, men elles var det ganske bra. Og kult å seie "der har eg vore" når dei viser det på TV dagen etter:D

Laurdag fekk Charlotte besøk av Damla (Tyrkia), og ettermiddagen og kvelden gjekk med til baking av pepperkaker og diverse anna med Vanessa og Yulia frå klassen min. Livatt:) Sjølv om kakene ikkje vart perfekte. Ok, me svidde 60% av dei, men uansett smakar dei litt underleg. Dykk anar ikkje kor frustrerande det er å skulle bake noko her! Dei har jo aldri det som trengs. Sirup er det same som karamellsaus. Men jaja, smakar då jul likevel:)
Etterpå såg me "Polarekspressen":)

Søndag fór eg til Lisboa ilag med Juan. Me er nokre kløpperar i å ta oss rundt etterkvart, takka vere den stygge turistboka hans. Brukte vel gjerne tre timar på å berre dra rundt med metroen for å sjå kor ting er plasserte. Og me gjekk sikkert 10 km til saman. IKKJE å anbefale med høghelte støvlettar. (Ja, eg veit! Kva skjer med verda? Det var Luisa som flippa ut over at skoa mine byrja å prate, og investerte. Faktisk ser det ganske bra ut:) Hjelp, eg byrjar å bli feminin;P).
Véret var skremmande bra, og me inntok ein chill lunch ved "As Docas" - hippaste utestedet om kvelden, koselege restaurantar om dagen. Eg har endå problemer med å forstå at eg faktisk er her i Portugal. Heilt uverkeleg å sitje under ein parasoll og ete "frutas do mar" (enno ein rar ting som hender meg! Sjømaten her er dødsgod!) og sveitte 21. desember, mens sola speglar seg i elva Tejo, og Ponte de 25 Abril ruvar rett over hovudet på oss.
Livet mitt er så digg.:D
Me fekk i det minste med oss eliktrisitetsmuseet, i den gamle fabrikken som "lyste opp Lisboa" før i tida, og så gjekk me til bydelen Belém for å ete dei originale Pasteis de Nata (dei vart først lagt i ein café der, oppskrifta er ein familierøyndom i eit par hundreår, og dei seier dei er dei beste i verda). Dei er ikkje så verst nei:)
Etterpå ville Juan (som finn allslags rart i turistboka si) til Colombo, det som var Europas største kjøpesenter inntil for eit par år sidan - no er det berre nr 2. Og fy SØREN så gedigent. Med eit himla juletre under kuppelen midt i. Trur det er sånn 7 etasjar eller noko, og skremmande mange butikkar og folk. Og alt pynta med lys og glitter. Makan, menneske kan sløse, må eg berre seie. Fekk kjøpt jule/bursdagsgåve til Dúlio, som fyllde året i går, før me fekk pitla oss på toget tilbake.

I dag har me vore rundt og handla inn mat og litt slikt, og ellers har eg jobba på ein av julegåvane til Luisa og Luis. Eg er som alltid kreativ, og har nok brukt fleire timar på å sitje og oversetje matoppskriftar til portugisisk. Manglar berre det, og så gåve til første far Victor, og så kan eg slappe av:)

Sist veke overraska eg meg sjølv med å delta i Corta-Mato. Det er eit skuleløp, og neste runde er mellom skular i distriktet. Sjølvsagt må eg klare å komme meg med der. Ikkje at eg hadde noko val; dei ti beste i kvar aldersgruppe gjekk vidare, og me var to jenter i juniorklassen. Ikkje så stor prestasjon å komme først då, og i all fall ikkje då den andre skada seg halvveis, og halta dei siste 1500 m. Men det pratar me ikkje om, eg seier berre at eg fekk gullmedalje, og går ikkje inn på detaljane:)

I januar skal eg byrje på Sportcity, eit flunkande nytt treningssenter som har ALT. Gledar meg:D Det er berre så dyrt at eg sikkert bare har råd til ein mnd. Jaja, har eg i allefall den tida på å trimme av meg julefettet. Det kan eg forresten 27. óg, for då feirar Dúlio 21årsdagen sin med fotballtrunering (så klart:D). Skal bli gøy.
Me skal eit par-tre dagar til huset til Luis i Setúbal, så eg kan verte kjend med området der. Nyttårsafta håpar eg eg får lov til å dra til Almada og vere med Juan, så me kan sjå fyrverkeriet frå Lisboa. Her er det berre offisielt fyrverkeri, men sjølv dét må sjå nydeleg ut over verdens vakraste by:) Almada, for dei som ikkje veit det er rett ved enden av brua, og har nydeleg utsikt over hovudstaden. Og Juan bur der.
Dagen etter kejm Louis frå New Zealand på besøk her. Wiha:D Der var AFS igjen med fantastiske folk frå heile verda:) Og typisk meg å verte best venner med dei som bur lengst borte. Jaja, ikkje vits å deppe enno, no skal det nytast:) Grininga tek me etterpå.

Tjaa, mens eg no sit her kan eg jo berre skrive litt lenger. Og stoppe kjeften på folk (*kremt* Hallvard) for ei stund^^
Eg og Luisa sit her ved peisen og høyrer ABBA og ser TV.(hahaha, "´Ta a gravar" er ganske underhaldande) Eg er småkjøleg, og er bekymra for å ikkje ha stemme i morgon. Heilt ærleg, på kjøkkenet kan ein sjå pusten sin!
Men det får ein berre leve med.

Haha, eg har forresten ete litt av kvart sidan eg kom hit. Eg har trekt på smilebandet fleire gangar ved tanken på uttrykket til f eks Lena eller Cathrine viss dei hadde sett maten:D
Eg kan ramse opp:
-Rein lever i skiver
-kyllingeinvollar (eller noko liknande. Spørte ikkje:P Identifiserte hjerte og lever. Er populær snack:) )
-sardinar. Ikkje så sjokkerande i seg sjølv, det løgne er at dei alltid vert steikte heile. Med auge og alt! Haha, ser for meg nokre av dykk heime sitje og gnage frå beina.
-Grilla blekksprut. Held dykk fast - det er kjempegodt.

Det går mykje i suppe og sjømat. Høyrest kanskje ganske ekkelt ut, men eg vil gå så langt som å seie at maten her er betre enn heime. Grønnsakssuppe er nam:) Noko anna enn Bergensk fiskesuppe frå Toro.
Til jul eter dei torsk. Det vert litt spesielt.
Uansett kvar eg går, er det reklamar med "Bacalhau da Noruega!". Eg går fortvilt rundt og prøver å forklare at me faktisk ikkje et særleg mykje fisk i Noreg, men folk her har vanskeleg for å tru det. Det er nemleg landet til torsken. Korleis kan me ete anna?
Og elles; "Fins det farga folk i Noreg?". "Ser alle ut som deg?". "Er det alltid snø?".
Eg likar å svare å svare "Nei" "Ja" og "ja". Fantastisk kva ein får folk til å tru:D Den beste enno var det me fekk ein av dei frivillige frå AFS til å tru på velkomstkampen; Alle i Noreg har pistolar frå dei er små, pga isbjørnfaren. Og at me ofte har ein i hagen som kjem for å sove.
Jaja, stakkars, dei kan jo ikkje vite betre:P

I morgon skal eg gjere meg ferdig med gåvene, og så skal me lage diverse kakar og dessertar. Pakkane opnar ein frå midnatt av. gjettar på me vert sitjande til langt på natt:P Sjølve etinga er den 25.
Må passe på å ikkje verte for lat og feit, då Corta-Mato i Sesimbra er 16. januar.

Til slutt må eg seie Hvil i fred til den beste julegåven nokon sinne - Mille. Stakkars pusen min. Var sjuk, og dyrlegen sendte han opp til gamlefar.
GOD JUL OG GODT NYTTÅR ALLE SAMAN! Nyt tida:)